ای مرد بزرگِ آفرینشو ای حضرت عشق و نور و بینشآدم به تو افتخار داردعالَم ز تو بر گرفته جنبشای وجه خدا و اسم اعظمو ای فخر خدا به هر پرستشبی نام تو جنّت خداوندبا هر چه در آن، ندارد ارزشبخشنده توئی، به هر دو عالمای قاسم خُلد و نار و آتِشای صاحب کوثر کرامتاز توست تمام علم و دانشفرخنده کسی، توئی امیرشبازنده، اگر نشد، پذیرشبی قدرت تو زمین و کیهانهرگز نشدش توان گردشهر کس که تو را شناخت دانستکُنه تو خداست در نمایشای مهبط وحی عقل و تدبیرقران ز تو بود در نگارشای روح خدا درون توحیدایمان ز تو بر گرفت سنجشفرمان تو، فرمان الهی استدر هر سخنی، بدون چالشای عنصرِ پاک ذات اقدسای وسعت بی حدود بخشششرمنده زبان […]
